Wat gaat de tijd toch snel
Blijf op de hoogte en volg Bart
20 April 2017 | Vietnam, Hoi An
Na HCMC zijn we met de nachtbus naar Dalat gereisd. De nachtbussen die we tot nu toe in Laos en Cambodja hebben gehad, waren met redelijke bedden. Weliswaar 1.70m lang, maar in een foetushouding kan je daar best in slapen. De Vietnamese nachtbussen zijn van een ander kaliber. Dit zijn stoelen die net niet helemaal achterover kunnen, en waar je benen in een bak zitten onder de stoel van de persoon voor je. Met een lengte 1.70m zou je er nog niet eens in passen. Wat een dramadingen. Gelukkig had ik een van de twee stoelen in de bus zonder voeteneind. Dit maakte het iets comfortabeler, maar een pretje is het niet.
In tegenstelling tot de nachtbus was Dalat wel erg fijn! Deze stad ligt in de bergen, dus de temperatuur was er een stuk lager. Dat mocht ook wel, want in de steden is het regelmatig 35 graden. Hoewel er in de stad zelf niet zo veel te doen is, is de omgeving prachtig! Bovendien verbleven we in een geweldig homestay, bij een lieve vrouw die met haar familie de boel runt. Elke ochtend maakten ze ontbijt en elke avond kookten ze voor het hele hostel! Dat maakt het een erg sociale plek waar je makkelijk mensen ontmoet.
In Dalat hebben we een dagje een berg beklommen. 2,5 uur de heuvel op, een stevige hike door het bos. Erg zwaar maar het uitzicht was de moeite waard! Achteraf bleek dat de route door het bos de moeilijke route was, en dat er ook een geasfalteerde weg naar de top liep. Ach, goed voor de conditie!
Verder hebben we canyoning gedaan (of gecanyoningd, of iets in die richting), een van mijn hoogtepunten van de reis! Abseilen, van een klif springen, over de rotsen glijden, alles om je weg te vinden door de rivier. Uitdagend maar zó leuk!
Na Dalat zijn we, wederom met een nachtbus, naar Hoi An gereisd. Deze nachtbus was nog erger dan de eerste. Ik had wederom een van de twee beste stoelen, maar dit keer dacht degene naast me dat het wel leuk was om lekker tegen me aan te kruipen en mijn stoeltje voor de helft in beslag te nemen. Normaal vind ik dat niet erg, maar dit keer was Roos het niet. Het voordeel van nachtbussen is dat het weinig tijd en geld kost, maar comfortabel is het zeker niet. Althans, Roos lag uren te slapen in deze stuiterende bussen, dus het kan ook aan mij liggen.
Inmiddels zijn we al een paar dagen in Hoi An, en het is fantastisch! Het is een prachtig klein, gezellig dorpje. Hoi An staat vooral bekend om de hoeveelheid tailors. De stad zit er vol mee! Uiteraard hebben wij ook wat kleding aan laten meten; Roos wat jurkjes en ik een maatpak en winterjas. Na een dag kan je al komen passen, waarna ze het nog even aanpassen. Na een paar keer passen is het perfect! Morgenochtend halen we een volle tas met op maat gemaakte kleding op!
Verder is Hoi An heerlijk om doorheen te fietsen. De stad kent veel Franse invloeden, wat terug te zien is in o.a. de gele huisjes. 'S avonds is de stad kleurrijk door de vele lampionnen, en er komt klassieke muziek uit kleine boxjes op elke lantaarnpaal. En, Roos kan niet ophouden met praten over de mooie bloemen.
Vandaag zijn we naar een pottenbakkersdorpje geweest! De pure ambacht is nog te zien, en als je een beetje om de toeristische paden heen loopt, sta je ineens in je eentje bij een paar pottenbakvrouwtjes. De oudste was 85, en ze wilde ons wel even leren hoe het moest. We bakten er geen pot van, maar het was leuk om te proberen!
Voorlopig blijven we nog even in Hoi An. We hebben nu een paar dagen gehad in een hostel, maar vanaf morgen verblijven in een luxe hotel voor twee nachtjes! We zijn namelijk - hoe is het mogelijk - al drie jaar samen! Voor deze gelegenheid hebben we een resort aan het strand geboekt, heerlijk! Na al dat reizen hebben we wel even rust nodig, poeh wat hebben we het zwaar!
Tot de volgende!
Liefs, Bart
-
21 April 2017 - 10:12
Marco:
Wat heerlijk om dit allemaal te lezen, als of je er zelf bij bent.
Na afloop maar eens nadenken om een boek of reisgids te schrijven Bart, want je schrijft zo leuk en dat kan een inspiratie voor anderen zijn -
23 April 2017 - 16:56
John Rietveld:
Wat een prachtige verhalen en ik zie het helemaal voor me.
Geniet er nog ff van want voor je het weet zijn het alleen nog maar herinneringen. Dat zijn trouwens de beste souvenirs om mee te nemen de rest van jullie leven!!
-
24 April 2017 - 10:15
Marjo:
En ik maak me zorgen. Hoe moeten jullie ooit nog wennen aan Nederland, en aan een suffe baan met veel cijfertjes... Blijf nog maar even daar....
Groet, Jeroen en Marjo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley