Van tempelstad tot hoofdstad

De tijd gaat snel, merk ik als ik deze blog schrijf, want de vorige was al twee weken geleden! Terugdenkend is er inderdaad veel gebeurd, dus het is hoog tijd voor een verslagje.

We waren gebleven in Siem Reap. We hebben drie dagen de tempels van Angkor bezocht. Het is echt een enorme stad, dus in drie dagen heb je nog niet alles gezien. Uiteraard zijn er grotere en kleinere tempels, de een mooier dan de andere. In tegenstelling tot andere backpackers, besloten wij een scooter te huren in plaats van een tuktuk. Dit omdat de meeste tuktuk chauffeurs willen dat je in een bepaalde tijd weer terug bent, zodat ze verder kunnen met hun rondje. Een scooter was perfect voor Angkor! De eerste dag deden we de wat minder populaire tempels in de buitenring, de tweede dag de binnenring met als hoogtepunt de Bayon tempel. Daarna wilden we de zonsondergang bekijken op een hoge tempel maar uiteraard waren we niet de enige. Een lange rij om de tempel op te mogen, om je foto te maken en weer door te lopen. 1 eruit 1 erin. Eenmaal boven op de tempel, viel het uitzicht best tegen. Maar we zijn er geweest, en dat kan niet iedereen zeggen.
De derde dag stonden we vroeg op, om de zonsopgang te bekijken bij de meest populaire tempel: Angkor Wat. En ja, deze zonsopgang is een mooie! Door de zon die opkomt achter de tempel, weerspiegelt de tempel in het meertje, wat een mooi plaatje oplevert. Echter, wat ik mooi vind aan een zonsopgang, is als je alleen in een rustige mooie omgeving bent en in alle rust de zon op ziet komen. Van een mooie omgeving was hier wel sprake, van een rustige zeker niet. Ik overdrijf niet als ik zeg dat er honderden mensen aan de rand van het meertje stonden, elkaar te verdringen om allemaal dezelfde foto te maken. Rijen dik achter elkaar, tegen elkaar aangedrukt, het leek wel een groep meisjes voor de deur van een popconcert.

Afijn, na de zonsopkomst en ons ontbijt wilden we de tempels in. Slim dat we waren, gingen we eerst naar een andere tempel dan Angkor Wat, want daar gingen die honderden anderen ook in. Helaas waren we te vroeg bij de andere tempel en mochten we er niet in van meneer agent. Tenzij we hem 5 dollar gaven, dan zou hij het aan niemand vertellen en niemand die ons zou zien. Een ervaring met de corrupte politie, check!

De mooiste tempel vonden wij toch Ta Promh, de met bomen begroeide tempel. Na drie dagen ben je wel tempelmoe, maar je hebt dan wel de mooiste tempels ter wereld gezien.
Wat jammer is aan Angkor, is dat het is opgekocht door de Chinezen, waardoor er de komende jaren resorts omheen worden gebouwd, en de prijzen alleen maar hoger worden. Helaas kiezen mensen er nu al voor om korter of niet meer te gaan vanwege de prijs. In de komende jaren zal dat alleen maar meer worden en maakt dit stukje cultureel erfgoed steeds meer plaats voor peperdure resorts. Zonde.
Gelukkig hebben wij het gezien, het was zeker de moeite waard!

Na Siem Reap zijn we naar Battambamg gereisd. Een stad aan de andere kant van het meer waar Siem Reap ook aan ligt. Waar Siem Reap volledig is ingespeeld op backpackers, is Battambang dat niet. Battambang is veel meer het echte Cambodja, inclusief armoede, afvalhopen en stank op straat, en kinderen die lijm snuiven. Maar ook de plek waar mensen toeristen nog leuk vinden, en nog vriendelijk gedag wordt gezegd (vooral door de kinderen).
Battambang is niet de mooiste stad, maar wel goed om ook dit te zien, in plaats van alleen de populaire backpackers plaatsen.
In Battambang hebben we een tour gedaan met een local. Zo hebben we de bambootrain gedaan; een heel primitief treintje die naar een afgelegen dorpje reed, erg leuk! Verder zijn we bij een meertje geweest, en bracht hij ons naar een plek waar we rat konden eten. Ja, een rat. Smaakt gewoon als kip, en kostte maar 12 cent! Maar het idee dat je rat eet, is inderdaad heel vies. Aan het eind van de dag, bij zonsondergang, gingen we naar een 'batcave', een grot waar bij zonsondergang vleermuizen naar buiten komen. Het duurde even, maar op het moment dat de vleermuisbaas het seintje gaf, kwamen er miljoenen vleermuizen uit gestormd! En het duurde niet een paar seconden, maar ging minstens een half uur door. Zo veel beesten uit een kleine uitgang van een grot. Een bizar gezicht, ik had nog nooit zoiets gezien.
Tot zover Battambang. Na Battambang zijn we teruggereisd naar Siem Reap om vanaf daar dezelfde avond in de nachtbus te stappen naar Sihanoukville. Wederom was de nachtbus prima! De bedden van 1.70m waren nog steeds geen pretje, maar toch hebben we er prima geslapen. Vanaf Sihanoukville namen we direct de boot naar het eilandje Koh Rong Samloem (KRS). Van Battambang tot KRS was een lange reis, maar gelukkig kan je op KRS niet meer te doen dan uitrusten. Geen internet, af en toe valt de elektriciteit uit, je hebt gewoon elkaar en het strand. Meer heb je niet nodig! In ons hostel werd overdag vooral uitgerust van het feestje van de avond ervoor, want elke avond was het een goed feestje! Omdat niemand z'n telefoon gebruikt, er is tenslotte geen internet, en je nergens heen kan dan het strand of je eigen hostel, is zo'n eiland echt een sociale snelkookpan. Erg leuk! De muziek ging uit om 00.00, en op dat moment ging iedereen nachtzwemmen! Er zat veel plankton in het water, wat oplicht als je beweegt in het water.

De tweede dag op het eiland gingen we mee op een boottour; snorkelen, vissen en je eigen gevangen vis barbecuen en eten voor lunch. Degene die de grootste vis ving, kreeg een gratis drankje, en uitgerekend Roos vangt de grootste vis! Gratis drankje, gin tonic, het was een goed feestje.

Na een paar dagen feesten is het ook wel weer mooi geweest, en wil je het eiland wel weer verlaten. Na KRS reisden we naar Kampot. Ook dit is meer een lokaal plaatsje met minder backpackers. Kampot is wel iets welvarender dan Battambang. In het dorp Kampot zelf is niet veel te doen, maar in de omgeving zijn een aantal hele leuke dingen. Onder andere het dorpje Kep! Een half uurtje van Kampot vandaan, en het staat bekend om z'n krabmarkt. Bij voorbaat excuses aan de dierenactivisten onder ons.
Op de krabmarkt onderhandel je even over de prijs van je krab, en je krijgt ze vervolgens levend mee. Even verderop koken ze de krab voor je, waarna je de krab, die nog geen tien minuten geleden nog leefde, opeet op het strand. Het was een hele nieuwe ervaring! En als je zo'n krab eenmaal ontleed hebt en de eetbare stukken hebt gevonden, is het nog best lekker!

Verder zijn we rondom Kampot naar het Bokor national park gegaan. Bovenop de heuvel was ooit een dorp voor Franse kolonialen, maar is inmiddels volledig verlaten. Hier staat een verlaten casino en hotel, dat tijdens de Rode Khmer voorgoed verlaten is. Het is een enorm groot gebouw, wat vroeger veel status en allure uitgestraald moet hebben.

Tijdens de Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot, moest iedereen de stad verlaten om te werken op het platteland. Een bizarre ideologie, en iedereen die een bedreiging vormde voor de macht (zoals hoogopgeleiden, mensen met een bril (want dan ben je waarschijnlijk slim), mensen met zachte handen (want dan ben je waarschijnlijk rijk), monniken of mensen die om een andere willekeurige redenen een 'gevaar' vormden) werden gevangengenomen en vermoord. Een zwarte pagina in de Cambodjaanse geschiedenis.

Na Kampot zijn we naar de hoofdstad Phnom Penh gereisd. In Phnom Penh staat de gevangenis waar 20.000 mensen heen zijn gebracht tijdens de Rode Khmer. Van deze 20.000 hebben slechts 12 het overleefd. Momenteel is de gevangenis een museum. Het was erg heftig om te zien hoe een regime dit land in zijn macht had en meer dan een vierde van de eigen bevolking heeft uitgemoord. Bedroevend, gruwelijk, heftig. Na de gevangenis gingen we naar de killing fields, de plaats waar veel gevangen heen werden gebracht om te worden vermoord. Het was een heftige dag, maar ook dit hoort bij een bezoek aan Cambodja. Het is de geschiedenis van slechts veertig jaar geleden.

Morgenochtend vertrekken we naar Ho Chi Minh, Vietnam! In Vietnam reizen in ongeveer een maand tijd van het zuiden naar het noorden. Nog genoeg te zien!

Ik zal proberen wat frequenter te schrijven. Dat voorkomt zulke lange lappen tekst als deze. Chapeau en bedankt als je tot hier hebt gelezen!

Tot de volgende!
Liefs, Bart